BismiLLahirrahmanirrahim…
Sewaktu pintu lif PMC terbuka, hati saya tiba2 berdebar tanpa kawalan tatkala melihat Encik M. Perlahan2 kaki ini melangkah masuk ke dalam lif dan sy berdiri betul2 di sebelah beliau. Dalam hati sy tidak habis2 berdoa supaya lif ini bergerak sepantas yang mungkin untuk sampai ke tingkat 4. Namun, entah kenapa dirasakan begitu lambat masa berlalu, satu saat diibaratkan seperti satu tahun. =P
Ok, cukup la smpai di sini ayat2 hyperbola sy. Hehe~
Mr M: How tall are you?
Dalam hati, “Aduh! Xde soklan lain ke wahai Mr M?.” Mungkin sudah masuk kali ke 50 soklan yang sma diajukan kpd sy, dan buat pertama kalinya sy menjawab dengan senyuman yang paling manis buat beliau.
Me: 149 cm.
Mr M: Oh, that’s good! (Perli ke ape? Huhu). So, what do you expect your husband’s height would be? 149? 153?
Me: He should be taller than me for sure.
Mr M: Hahaha~
Cess! Sarcastic sungguh reaksi yang ditunjukkan. Nampaknya sy pasti akan melayangkan kad jemputan kawin sy kpd beliau suatu hari nanti. =P
Ok, cukup cerita pasal Mr. M. Hari ni hari yang sangat best. Sy mula menyukai PAEDS, lebih spesifik, BABY yang sangat comel. Smga hari2 yang bakal dilalui selepas ini akan semakin cerah dan cerah. Oh, ya! Sy dah beli beberapa buah mainan utk dibawa ke dalam wad. Comel bukan?
Salam PAEDS~ =)
p/s: Mr M adalah surgeon di PGH yang juga merupakan lecturer/tutor di PMC~
Morning!
2 hours ago
1 comments:
Salam saadah....
Mr. M mmg obses dgn ketinggian awk. COMEL!!! x pe, sy pun masuk kategori petite= less than 160cm.
Alhamdulillah! Maybe kalau sy tinggi sikit sudah beralih centre of gravity dan menyebabkan kurang stabil. haha...
Post a Comment